Nighean is Seann Òrain
’S tu th’ ann a-rithist, àille bhuadhmhor,
le filleadh àmhghair agus suaimhneis,
leis an nì do-ruighinn buailte
a dheilbh ar daoine anns an uaigneas,
às an anacothrom ’s às a’ bhuaireadh,
gus na dhiùchd às am mìorbhail,
dàrna leth na dh’fhanas sìorraidh
fhad ’s a mhaireas dùil g’ a iarraidh,
cluas g’ a chluinntinn, ’s guth a shnìomhas
ann am filleadh bhriathran dìomhair.
Agus on tha thu ciùin is àlainn,
fosgladh ’s a’ dùnadh sa mhànran,
a’ trèigsinn ’s a’ tilleadh ’s ag àicheadh,
ag èirigh ’s a’ tionndadh ’s a’ teàrnadh;
’s ged nach urrainn dhomh do shloinneadh
air beinn, air cladach no air coille,
mar a b’ àbhaist do mo chuideachd
san Eilean Sgitheanach no am Muile,
no an Ratharsair nan Leòdach
no an Canada air fògradh;
’s ann a bheir thu bhuam mo smuaintean
do bhrìgh ’s nach fhaicear ort an truaighe
chosamhlach a th’ air gach aogas
eile chithear leam san taobh seo;
’s ann a tha thu mar nach claoidheadh
triall no tìm do cheangal draoidhteach,
mar gun seachnadh tu ’mhuir-bhàthte
leis am buail an cuan gun tràghadh;
’s mar gun crathteadh dhìot an sgìths ud
th’ anns a’ bheinn nach gabh a dìreadh,
’s nach fhaicear a mullach lì-gheal
leis a’ cheò air creachainn sìnte.
Cò a dh’èireas anns a’ mhadainn
’s a chì ròs geal am beul an latha?
’S cò a bheir an t-suil sa chiaradh
gu ’m faic e ’n ròs dearg san iarmailt:
duilleach no dhà air na speuran,
an dà tha buan air na geugan?
Cò chì luingeas air Caol Ìle
nach tig an coinneamh Cairistìona?
No cò chì long sa Chuan Chanach
nach eil a’ strì ri sgrìoban geala,
nach eil ag iarraidh gus a’ chala
nach ruig tè seach tè ra maireann,
a cul air tìr Mhic Mhic Ailein,
no air tìr Mhic Ghille Chaluim?
* * *
Sgrùd
liosta nan dàn a rèir na h-ama
Sgrùd
liosta nan dàn an òrdugh na h-aibidil